Το φυτό
Το Ζιγγίβερι ή Ζιντεμέλ που η διωνυμική του ονομασία είναι Zingiber officinale, ανήκει στα αγγειόσπερμα, μονοκοτυλήδονα, με ετήσιο φυλλώδη μίσχους, περίπου ένα μέτρο και συγγενικά ανήκει στην ίδια κατηγορία με τον κουρκουμά και το κάρδαμο.
Πρόκειται για μία ρίζα με χαρακτηριστική γλυκιά “λεμονάτη” οσμή και πικάντικη, καυτερή γεύση, η οποία χρησιμοποείται ως άρτυμα – μπαχαρικό στην μαγειρική και την ζαχαροπλαστική, λόγω των εκπληκτικών φαρμακευτικών ιδιοτήτων της στην ιατρική, στην κοσμετολογία και την αρωματοποιεία λόγω των πλούσιων ελαίων της.
Τέλος το τζίντζερ δρα ως χρήσιμο συντηρητικό τροφίμων.
Καλλιέργεια
Η καλλιέργεια του τζίντζερ ξεκίνησε την Νότιο Ασία και έκτοτε έχει εξαπλωθεί σε Ανατολική Αφρική και την Καραϊβική.
Πρώτη σε παραγωγή είναι η Ινδία, κατόπιν η Κίνα, η Ινδονησία, το Νεπάλ και η Νιγηρία.
Φαρμακευτική χρήση
Το τζίντζερ είναι διεγερτικό, καταπραϋντικό και ευφορικό.
Χρησιμοποιείται για τη βρογχίτιδα, τους κολικούς, τη διάρροια, την γρίπη, τον πονόλαιμο, την επώδυνη περίοδο, την πρωινή αδιαθεσία, τις δερματικές παθήσεις, την νευραλγία και την ρευματοπάθεια.
Είναι εξαιρετικό και βοηθάει στην τόνωση και την διέγερση του οργανισμού.
Τέλος μετά από έρευνες διαπιστώθηκε οτι έχει θετικά αποτελέσματα σε κάποια είδη καρκίνου.
Δοκιμάστε το ως εκχύλισμα σε τσάι, σε κάψουλες, παστίλιες ή μασήστε μικρή ποσότητα από την ωμή ρίζα.
Για την ιστορία
Πίσω από τον τζίντζερ βρίσκεται ολόκληρη παράδοση για φυσικά ιατρικά σκευάσματα στην Ασιατική και Αφρικανική κουλτούρα!
Όπως στο Κονγκό , το τζίντζερ συνθλίβεται και να αναμειγνύεται με μάνγκο για να παρασκευαστεει το Τangawisi, το οποίο θεωρείται πανάκεια .
Επίσης στο νησί της Κέρκυρας, το γνωστό παραδοσιακό ποτό, που ονομάζεται τσιτσιμπύρα (ginger beer) έχει ως βάση το τζίντζερ.
Φτιαγμένη από τζίντζερ, φρέσκο λεμόνι, ζάχαρη και νερό, τα οποία “ζυμώνονται” στα καζάνια, για να παράγουν ένα πιπεράτο και τονωτικό αναψυκτικό με λεμονάτη γεύση.
Η τσιτσιμπύρα “κουβαλά” την νεότερη ιστορία της Κέρκυρας, αποτελεί σήμα κατατεθέν των Επτανήσων από την εποχή της αγγλικής κυριαρχίας.
Μέθοδοι κατανάλωσης, χρήσης και διατήρησης για την ρίζα και το ρίζωμα.
? Χρησιμοποιώντας ένα πολύ κοφτερό μαχαίρι ή το εργαλείο που καθαρίζουμε τις πατάτες,
αφαιρούμε το λεπτότατο εξωτερικό φλούδι, χωρίς να καταστρέψουμε τη ρίζα.
Κόψιμο
? Με κοφτερό μαχαίρι κόβουμε σε λεπτές φέτες την ρίζα.
? Κόβουμε σε μπαστουνάκια την ρίζα
? Ψιλοκόβουμε την ρίζα για να σπάσουμε τις έντονες ίνες της.
? Μπορούμε να τρίψουμε στο λεπτό μέρος του τρίφτη την καθαρισμένη ρίζα του τζίντζερ,
? Στην Ταϊλάνδη, που το τζίντζερ χρησιμοποιείται συνεχώς, έχουν ειδικούς τρίφτες για τζίντζερ.
? Τρίβουμε την ρίζα και την βάζουμε σε τουλπάνι ή σίτα, πιέζουμε για να πάρουμε τους χυμούς του τζίντζερ.
? Έτσι θα πάρουμε όλη την γεύση και το άρωμα, χωρίς ίνες.
? Τοποθετούμε τον χυμό σε παγοκύστες και κατόπιν βάζουμε στην κατάψυξη.
? Τρίβουμε την ρίζα , απλώνουμε σε λαδόκολλά και αφήνουμε σε φυσικό περιβάλλον – θερμοκρασία δωματίου, μέχρι να στεγνώσει το τζίντζερ.
? Αποθηκέυουμε σε βαζάκι που κλείνει καλά.
? Το αποτέλεσμα θα είναι πιο ήπιο, από το φρέσκο τζίντζερ όπως σε ό,τι αποξηραμένο άλλωστε.
? Τέλος το τζίντζερ διατηρείται θαυμάσια στην κατάψυξη σε σακούλα.
Χρησιμοποιήστε στην μαγειρική ταιριάζει πολύ σε συνταγές με μοσχάρι, κοτόπουλο, ψάρια, λαχανικά, μαρινάδες, σούπες, σαλάτες και φυσικά στην Ασιάτικη και Κινέζικη κουζίνα!Στην ζαχαροπλαστική σε κέικ, μπισκότα, μελόψωμο, φρουτοσαλάτες, κρέμες σε συνδιασμό με εξωτικά φρούτα, το αποτέλεσμα θα σας ενθουσιάσει!Φτιάξτε μόνοι σας λικέρ, αναψυκτικά, τσάι, αρωματισμένη ζάχαρη αλλά και τουρσί.Μην ξεχνάτε οτι το τζίντζερ μπορεί να προστεθεί ή να αντικαταστήσει, ενίοτε, συνταγές που περιέχουν λεμόνι!